Colheita | René Gademann

“Hij kwam nog iets dichterbij - hij kon zich niet herinneren ooit eerder de geur van mama te hebben opgesnoven. Als dit tenminste háár reuk was en niet die van de dood.”

Nadat de Provincie Gelderland zijn schrijverskwaliteiten had gelauwerd met een Gelderse Roos en diverse recensenten zijn stijl vergeleken met oude Vlaamse meesters, leek de literaire toekomst voor René Gademann (Zevenaar, 1960) verzekerd. Er volgden daarentegen vijfentwintig jaren ambtelijke dienst, waarin de geschreven woorden vooral dreigden beperkt te blijven tot beleidsnotities en verslagen van voorkomend overleg.

In de tussenliggende periode pionierde René Gademann nochtans als weblogger, als waar hij in 2008 werd genomineerd voor de Dutch Bloggies. Het jaar daarop startte hij zijn eigen column op Arnhem Direct. Onderwijl verschenen bijna dagelijks zijn typische korte verhalen (exact honderdvijftig woorden, voorzien van een zelfgemaakte foto en een passend citaat als bijschrift), die later bekend zouden worden als Mowl’etjes [mo’wɛləcəs] op www.mowl.eu.

In 2014 begon Gademann aan Colheita, zijn eerste psychologische thriller. Het verhaalt van de oudere en welgestelde Jacques en diens dagelijkse demonen. Zijn allesbepalende relatie met zijn moeder, de onmogelijke liefde voor Maurice en de daaruit volgende ramp die doorechoot naar vandaag en dit alles overgoten met port - véél port: dat is Colheita.